Bo¿e Narodzenie to w tradycji chrze¶cijañskiej ¶wiêto upamiêtniaj±ce narodziny Jezusa Chrystusa. Jest to liturgiczne ¶wiêto sta³e, przypadaj±ce na 25 grudnia (w niektórych Ko¶cio³ach, g³ównie prawos³awnych - 7 stycznia). Poprzedzone jest okresem czterotygodniowego oczekiwania (dok³adnie czterech niedziel), zwanego Adwentem.
GENEZA
Wed³ug jednej z hipotez, Bo¿e Narodzenie stanowi³o reakcjê Ko¶cio³a na wprowadzenie do oficjalnego kalendarza ¶wi±t przez cesarza Aureliana w 275 r., pod dat± 25 grudnia, pogañskiego ¶wiêta zwi±zanego z narodzinami boga S³oñca (Natale Solis Invicti).W IV wieku, w okresie gdy chrze¶cijañstwo zyska³o w Rzymie status religii pañstwowej i zaczê³o zdobywaæ popularno¶æ, miejsce ¶wiêta Sol Invictus zajê³o Bo¿e Narodzenie. Pierwsz± zachowan± wzmiank± o Bo¿ym Narodzeniu jest notatka w Chronografie z 354 r., znajduj±cym siê w zbiorach Biblioteki Watykañskiej. Datê 25 grudnia, przyjêt± za czas narodzin Jezusa, próbuje te¿ wyja¶niæ tzw. hipoteza obliczeniowa. Jej autorem jest L. Duchesne, który opieraj±c siê na tekstach Statuta Hipolita Rzymskiego (ok. 170 - 235) i De Pascha computus z 243 r., w 1889 obliczy³ daty ¿ycia Jezusa. Wed³ug jego hipotezy, zak³adaj±cej idealne zsynchronizowanie czasu narodzin i ¶mierci ludzi doskona³ych, Jezus narodzi³ siê 25 grudnia, a zmar³ w dzieñ Paschy 25 marca (która jest zbie¿na z biologiczn± dat± poczêcia). Inny pogl±d g³osi, ¿e ¶wiêto Bo¿ego Narodzenia zosta³o przyjête przez Ko¶ció³ po zwyciêstwie cesarza Konstantyna Wielkiego nad Maksencjuszem w 312 roku lub Licyniuszem w 324 r.